حسن صانعی پور/ به گزارش دیوان نیوز؛ در همین روزهای سپری شده و در ساعت و دقایقی که لطافت بهار به انتهای حضورش رسیده و هُرم داغ تابستان تن بیطاقت مردمان را آتش باران میکند، حادثهای در راس اخبار قرار گرفت و دست بدست در فضای مجازی بال و پر گشود. داستان از این قرار بود که در جریان برگزاری مراسم نخستین سالگرد درگذشت مرحوم دعایی مدیر موسسه و روزنامه اطلاعات که در ساختمان این روزنامه برگزار شد، تیم محافظت حجه السلام و المسلمین سید حسن خمینی نوه حضرت امام خمینی (ره) با خبرنگارِ یک از خبرگزاریهای ایران برخورد فیزکی داشته و گوشی موبایل او را بازرسی و تفتیش مینمایند. تلاش خبرنگار مذکور در جهت اثبات این قضیه که برای پوشش مراسم در آنجا حضور دارد نیز مفید فایده قرار نگرفته و وی از مراسم اخراج میشود.
نوه امام راحل رضوانالله تعالی علیه اما بلافاصله بعد از این اتفاق با نگارش نامهای از خبرنگار «ایلنا» عذرخواهی کرده و از او اینچنین دلجویی مینماید: «بسمه تعالی دوست نادیده جناب آقای مهرآور: قصه پر غصه دیروز را در فضای رسانه ای خواندم و متأثر شدم. از ظهر مترصد بودم تا فرصتی بیابم تا به نوعی به نوبه خود از شما عذرخواهی کنم. البته اهل فن واقف اند که مسئولیت حفاظت بر عهده حقیر نیست، ولی با این حال وظیفه من در چنین مواردی در حدّ خود باقی است که ان شاء الله باید بررسی کاملی درباره آن صورت پذیرد. اما همین اتفاق یک درس را برای همه ما به همراه دارد. و آن نقش بی بدیل افکارعمومی و فضای رسانه ای در کنترل اشکالات و تقصیرها و قصورهاست. انتشار امثال این خبر شاید برای امثال من تلخ و گزنده باشد ولی همه باید خود را به ثمرات شیرین آن عادت بدهیم و از تلخی های آن رخ در هم نکشیم. تا حقی از مظلومی ضایع نگردد و هرکس بتواند با صدای رسا از ظلم و تعدی شکوه کند. فضای مجازی آفات بسیار دارد، ولی دارای جهات خوب هم هست و دریچه ای است که صاحبان مکنت و قدرت را به سبب آنکه در اتاق شیشه ای قرار می گیرند، در برابر همگان پاسخگو کند. برادرت سید حسن خمینی»
اما چند نکته ظریف از متن این نامه و اتفاق رخ داده به ذهن متبادر میگردد: ابتدا اینکه گاهی جایگاه آدمها و درجه رفیع انسانیت در برخوردهای معمول و غیر معمول اجتماعی به فراموشی سپرده شده است. انسان امروزی اصرار عجیبی دارد که از متن به حاشیه رفته و از ثبوت به حبوط کوچ کند. دوم باید به روح بزرگِ مردان و زنانی اشاره کرد که جایگاه و منصب آن را خدشهدار نکرده و مسئولیتشان را خدمتگزاری و فرصت تلقی میکنند. و در وهله سوم فرهنگ سازی صحیحی که توسط یادگار بنیانگذار کبیر انقلاب صورت گرفت و به جوانان پرشور دهههای اخیر فهماند که مسیر بزرگی و افتخار برخلاف آنچه تصور شده راه و مسیری دیگر است.
هرچند موضوعی ظریف دیگری که دراین نامه ملاحظه میگردد؛ نقش بزرگ رسانه به خصوص فضای مجازی در وقایع نگاریهای امروز است. صفحه تعطیلی ناپذیری که لحظه به لحظه رفتارهای جامعه را مخابره کرده و هرچند اغلب با بداخلاقیهای ریز و درشت همراه گردیده اما به مصداق «فَمَن يَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَيرًا يَرَهُ و وَ مَن يَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ» ذره ذره عملکرد آدمها از مسئول گرفته تا غیر مسئول، در آن رصد گردیده و در مورد آن قضاوت میشود.
ثمرات شیرین انتشار رفتارهای نامناسب موضوع دیگری است که حجه السلام والمسلمین سید حسن خمینی بدان اشاره کردهاند. سَبُکی بعد از پذیرفتن اشتباه عروج بلندی است که توسط انسانهای اندکی صورت میپذیرد و تو گویی ایستادن بر موضع غلط گذشته افتخار بی افتخاری است که بسیاری از مردمان نسل امروز و حتی گذشته بدان پایبند بوده و آن را در اذهان نسل بعدی نهادینه کرده و خواهند کرد.
آری اتاق شیشهای جامعه امروزی شفافیتی بسان آینه دارد. بیرحمانه انعکاس داده و بیپروا در ترازوی قضاوت و میز عدالت قرار میدهد. دیگر فرصت انکار نیست و امکان گریختن از بداخلاقی به اندک رسیده است. باید پاسخگوی ریزگردهای اخلاق بود و در ترازوی افکار عمومی قرار گرفت و از امتحان اذهان نمره قبولی کسب نمود.
با این حال درس بزرگ یادگار امام که همواره خود را خدمتگذار مردم میدانستند، بعد از این حادثهای ناگوار از طریق نامه عذرخواهی به جوانان مخابره شد و فرهنگ فراموش شده عذرخواهی غبارروبی گردید. امید است مردمان ما -بزرگ و کوچک و خرد و کلان و مسئول و غیر مسئول- در راستای اعتلای فرهنگ ناب ایرانی، اسلامی آن را سرلوحه رفتار خود قرار داده و یاد بگیرند که یکدیگر را بیشتر از گذشته جدی گرفته و پایبند اخلاق باشند.