به گزارش دیوان نیوز؛ مسافران خط یک متروی تهران نخستین روز هفته را با خرابی واگن و معطلی یک‌ساعته و سرگردانی طولانی‌مدت در خیابان آغاز کردند. خرابی واگن‌های مترو اتفاق تازه‌ای نیست؛ مسافران همیشگی مترو بارها گرفتار این خرابی‌ها و انفجار جمعیت در ایستگاه‌های مترو شده‌اند.
جعفر تشکری‌هاشمی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران، درصحن شورای شهر تهران به این اتفاق واکنش نشان داد و درخصوص خرابی واگن‌های مترو که منجر به سرگردانی هزاران نفر از مردم شد، تذکر داد. به گفته او به صورت کلی دوهزار‌و ۱۴۰ میلیارد تومان برای نوسازی و بهسازی واگن‌های مترو اختصاص یافته که از این میزان هزار‌و ۵۵۰ میلیارد تومان از محل منابع، ۵۰۰ میلیارد از محل اوراق مشارکت و ۹۰ میلیارد تومان از محل درآمدهای آرم ترافیک است. هیچ بهانه و عذری برای تعمیرنکردن واگن‌های مترو وجود ندارد. طبق آنچه در کنترل پروژه مشاهده شده از دوهزار‌و ۱۴۰ میلیارد تومان بودجه تاکنون ۹۱ میلیارد تومان یعنی کمتر از پنج درصد هزینه گزارش شده و نمی‌دانیم چه معجزه‌ای قرار است رخ دهد تا در دو ماه پایانی سال، ۹۵ درصد بودجه و اقدامات بهسازی محقق شود.
اما مدیران شهری به جای پاسخ به این پرسش بودجه ای ترجیح دادند به نقد عملکرد گذشتگان بپردازند و مشکلات را به گردن گذشتگان بی اندازند اما بعد از گذشت بیش از دو سال از مدیریت شهری ششم همچنان می توان به جای حل مشکلات را به گردن گذشتگان انداخت ؟
محمد علیخانی رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر پنجم به اکوایران می گوید :درست ترین آمار را اعضای شورای فعلی و به خصوص کمیسیون تخصصی عمران و حمل و نقل دارند و بهتر می توانند قضاوت کنند . به تذکری هم به تازگی رییس کمیسیون عمران و حمل و نقل درخصوص سرگردانی هزاران مسافر مترو به دلیل خرابی های پی در پی قطارهای مترو دادند ودر انتها هم اعلام کردند که آقای مدیرعامل مترو برای خرید چیزهای دیگر در مسافرت هستند.
اگر دیگران مقصر بودند حتما در این تذکر به آن اشاره می شد ، وقتی عملکرد ندارند چاره ای جز فرافکنی ندارند و تقصیر را به گردن دیگران می اندازند، در دولت هم همین طور است ، هر چه که از قبل انجام شده و 10تا 20 درصدش مانده را کامل و افتتاح می کنند می گویند ما کردیم و هر چه اشکال داشته باشند می گویند مال قبل است. آنهایی که به نفعشان است را مصادره می کنند و آنهایی که به نفعشان نیست را به گردن دوره گذشته می اندازند که این جواب نمی دهد و مشکل مردم را حل نمی کند و مردم هم نمی پذیرند که تقصیر را به گردن این و آن بیاندازند.
او با اشاره به انتخاب مدیران غیرمتخصص درحوزه حمل و نقل و ترافیک می گوید :پیش بینی می شد که این افراد غیر متخصص نتوانند مشکلات این حوزه را برطرف کنند . آنهایی که این کاره بودند به سختی می توانستند از پس این کارها بربیایند. بهره برداری از برخی از اقدامات دوره قبل در این دوره رخ داد و اگر این اقدامات نبود شاید چند کاری که به بهره برداری رسید یا اتوبوس هایی که تحویل گرفتند را هم نمی توانستند انجام دهند. به جای این که از اقدامات دوره گذشته تشکر کنند، کمبودهای خودشان را به گردن دوره قبل می اندازند و یکی از دلایلش این است که افراد متخصص نیستند و به جای انجام وظایفشان بیشتر کارهای سیاسی می کنند.
علیخانی تاکید می کند :مشکل بعدی که مهمتر است و عامل این مشکل همفکران این آقایان هستند تحریم هاست.در حال حاضر وضعیت حمل و نقل کشور مناسب نیست . اگر این تحریم ها باقی بماند باید این مشکلات را ببینیم و بپذیریم که تحریم ها اثر دارد. آقایان ادعا می کردند 80% مال بی عرضگی است و 20% به تحریم ربط دارد. اگر قبول دارند 80% خودشان بی عرضه اند باید ببینیم درباره خودشان چه می گویند. همچنان معتقدم تحریم نقش مهمی در عقب ماندگی های حمل و نقلی در تهران و در کشور هم درون شهری و هم برون شهری دارد که عاملش به همفکران این آقایان برمی گردد؛ یعنی اگر ریشه یابی کنیم می بینیم مقصر اینها هستند و اینها بودند که شعار می دادند تحریم نعمت است. الآن مردم دارند آثار نعمت را می بینند و وضعیت روز به روز بدتر می شود و بهتر نمی شود.
این نوع بهانه ها و گلایه کردن از دوره قبل برای عملکرد نداشتن پذیرفته نیست و مردم نمی پذیرند و اعضای شورای کنونی که ناظر هستند و نظارت این دوره را بر عهده دارند اینها را نمی پذیرند و انتقاد می کنند.
او در پاسخ به این پرسش که در دوره پنجم مدیریت شهری هم انتقادهایی به عملکرد مدیریت گذشته مطرح می شد اما در سال نخست این که پس از دو سال همچنان مدیران ششم شهری مشکلات را به گردن گذشتگان می اندازند پذیرفتنی است می گوید :در کمیسیون عمران و حمل و نقل کمتر به دنبال این بودیم که فرافکنی بکنیم و به گردن دوره قبل بیاندازیم و اگر اشکالی وجود داشت همان موقع به مسئولین وقت تذکر می دادیم و اشکالات را از آنها می دیدیم. مواردی بود که ارتباط داشت و دوره قبل اتفاقاتی افتاده بود و روی انجام وظیفه ذاتی شورا تحقیق و تفحص و کارهای قانونی بود و انجام شد. اگر اینها ادعایی دارند و ادعایشان درست است واقعیت را کشف کنند و تحقیق و تفحص کنند و به مردم ارائه دهند که اینها این قصور را کردند و در کجا کم کاری شده است. در دوره آقای قالیباف اتفاقات خوبی افتاده بود و حداقل این بود آقای قالیباف افرادی که منصوب می کرد متخصص بودند و در آن دوره کمتر شاهد افراد غیر متخصص بودیم. وقتی یک پست حساس تخصصی را می گیرند می شود نتیجه اش را از قبل پیش بینی کرد و معلوم است از پس این مشکلات برنمی آیند و صرفا داشتن پول ملاک نیست و حتی اگر پول هم باشد و متخصص نباشد پول را حرام می کنند و هدر می دهند.
او درخصوص این که آقای زاکانی موقعی که می خواست بودجه 1403 را ارائه دهد گفت یکی از مدیران دوره پنجم شهرداری به من گفت دو سال آخر شهر را رها کردیم و خود شهر اداره شد هم توضیح می دهد : بهتر است اسم این مدیر را بیاورد و مردم بدانند کیست. آقای زاکانی خیلی حرف ها می زند که بعدا معلوم می شود درست نیست. هیچ وقت تهران رها نشده و نمی شود رها کرد ، هر لحظه در تهران یک حادثه رخ می دهد.
او معتقد است : تا الان هر چه بوده ادعا بوده و چیزی ندیدیم که اتفاق بیافتد. هر کس شهردار و شورا باشد یک سری کارهای روتین دارد و پروژه هایی هست و بودجه هایی گذاشته می شود و بنا بر بودجه و پروژه ای که تعریف شده کم و زیاد پیش می رود. مهم این است که شاهد تحول باشیم. آقایانی که بودجه چند برابر دوره قبل می بندند حتما درآمدش را هم دارند و بایستی چندین برابر دوره های گذشته کار شود و ملموس باشد و مردم ببینند. چیزهایی که تا کنون دیدیم چیزهای روتین و عادی بوده که همیشه در شهر انجام می شده و فیلی که این آقایان هوا کنند را ندیدیم.