به گزارش دیوان نیوز با اظهار نظر مدیرعامل استقلال در ابتدای فصل، هواداران این تیم امید چندانی به موفقیت  تیم خود نداشتند. در حقیقت با شرایط حاکم بر باشگاه استقلال در طول فصل، رتبه چهارم جدول، می‌توانست بهترین نتیجه برای آنان در انتهای لیگ باشد و حتی پیش‌بینی می‌شد آبی‌پوشان پایتخت در میانه جدول برای کسب سهمیه با دیگر تیم‌ها رقابت نمایند. اما اوضاع و احوال به گونه‌ای پیش رفت که تا هفته بیست و هشتم صدر جدول آبی بود و اگر مس رفسنجان  مقاومت بیشتری در برابر حملات  پرسپولیس نشان می‌داد، جام بیست و سوم به استقلال می‌رسید. با این مقدمه نگاهی به وضعیت استقلال در فصل گذشته خواهیم انداخت:  

آغاز لیگ با دو مدیرعامل

حجت کریمی در  ابتدای فصل نقل و انتقالات تابستانی سرپرست مدیرعاملی استقلال بود و بعد از کش و قوس‌های فراوان موفق شد جواد نکونام را به عنوان سرمربی استقلال انتخاب نماید. اما در ادامه علی خطیر جایگزین کریمی شد. خطیر که قبل از انتصاب به مدیریت استقلال در سمت مشاور فدراسیون فوتبال، قانون سقف بودجه را  مطرح و به سرانجام رسانده بود، چاره‌ای جز رعایت این دستورالعمل نداشت و در حقیقت باید علت اصلی  اختلافات مدیریت با سرمربی را همین موضوع سقف بودجه بدانیم که مانع از این شد علی خطیر بازیکنان مد نظر جواد نکونام را جذب نماید و حتی در مقطعی باشگاه استقلال مجبور به تعدیل قراردادهای بازیکنان و مربیان گردید  و با بعضی از بازیکنان قراردادهایی با مبالغ خارج از عرف منعقد کرد. باید اشاره کرد؛ قرارداد مهرداد محمدی که در دوره مدیریت کوتاه مدت حجت کریمی  به مدت دوسال بسته شد، با ورود  علی خطیر  به  یکسال تقلیل پیدا کرد. " بازیکنی که تنها ستاره جذب شده استقلال در نقل و انتقالات تابستانی بود."  

نکونام و آرزوهای بزرگ

جواد نکونام همچون دوران بازی خود که همواره در یک نمودار ثابت قرار گرفته بود، در مربیگری نیز نوسانات زیادی ندارد. نکونام که با نساجی مازندران نتایج خیره کننده‌ای بدست آورد  و در فولاد خوزستان نیز نسبتا موفق عمل کرده بود با  اهداف متفاوت به استقلال آمد. لیست اولیه سرمربی استقلال در ابتدای فصل که شامل؛ سعید عزت‌الهی، علی قلی‌زاده، رضا اسدی، فرشاد احمدزاده ، روبرتو تورس و چند بازیکن مطرح دیگر بود،  نشان از آرزوهای بزرگ مربی جوان فوتبال ایران داشت که هرگز برآورده نشد. بازیکنانی که اگر جذب می‌شدند ترکیبی رویایی برای نکونام تشکیل می‌دادند و بی‌گمان برنامه و  تاکتیک تیمی استقلال شکل دیگری به خود می‌گرفت.

مشکلی به نام سقف بودجه

اما سقف بودجه کار را برای استقلالی که مدیریتش با علی خطیر بود سخت کرد. خطیر معتقد بود هر نتیجه‌ای که در انتهای فصل بدست بیاید، مورد قبول وی بوده و تمرکز خود را از جذب بازیکن به مسایل مدیریتی و نظم و انضباط مالی  جلب کرده بود. کادرفنی نیز با این تصور که این دستورالعمل به تناسب برای تمام لیگ اجرا خواهد شد در ابتدا فصل آن را پذیرفته و آنگاه که به علت کسر امتیاز از سپاهان و سپس  از پرسپولیس از تخلف این دوباشگاه آگاه شد، زمزمه‌های اختلافات با مدیریت به تدریج شنیده شد و هر اندازه  لیگ به انتهای نیم فصل نزدیک‌تر می‌شد، این اختلافات دامنه بیشتری به خود می‌گرفت. کادرفنی استقلال و در راس آن جواد نکونام معتقد بودند که اگر قرار بود صرفا چند امتیاز از آنان به علت تجاوز از سقف بودجه کسر گردد، بهتر بود با عبور از این سقف بازیکنان مورد نظر خود را جذب  می‌کردند. " جایی که با حکم کمیته استیناف امتیازات کسر شده به سپاهان و پرسپولیس بازگردانده شد."

قهرمان نیم فصل

سپاهان اصفهان که به علت حضور در مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا، چند بازی معوقه داشت، موفق نشد امتیازات لازم را  از این بازی‌ها بدست آورد و با چند شکست پی در پی درانتهای نیم فصل، قهرمانی نیم فصل را تقدیم استقلال کرد و خود در جایگاه دوم ایستاد. آبی‌پوشان پایتخت با کسب سی و دو امتیاز صدرجدول را از آن خود کردند تا همین صدرنشینی به آنان روحیه مضاعفی داده و با جذب جلال‌الدین مارشاریپوف توانستند با بردهای اقتصادی و حفظ رکورد شکست ناپذیری در استادیوم آزادی، تا قبل از هفته بیست و هشتم رتبه نخست جدول را به خود اختصاص بدهند. البته به این موضوع باید افت نابهنگام سپاهان و شرایط تقریبا نامناسب پرسپولیس را نیز اضافه کرد. اوضاع و احوالی که در یک سوم نهایی لیگ سپاهان را از گردونه خارج و پرسپولیس را با انگیزه‌تر کرد.

اوجگیری در دل اختلافات

نکته عجیب در مورد استقلال در فصل بیست و سوم، موفقیت و یا اوجگیری در دل اختلافاتی است که هر آینه ممکن بود به استقلال ضربه بزند. در مقطعی از فصل مصاحبه‌ها و گفتگوهای بسیاری از اعضای کادرفنی و حتی بازیکنان برعلیه مدیریت به اوج خود رسید و موضع‌گیری‌های تندی نیز صورت گرفت. حتی این نکته مطرح شد که مدیریت باشگاه تمایلی به قهرمانی استقلال ندارد و عمدا شرایط را برای کادر فنی سخت کرده است. موضوعی دیگری که مطرح بود اینکه باشگاه هیچ عکس‌العملی در برابر اتفاقات لیگ نشان نداده و پرداختی بازیکنان و مربیان نیز نامنظم بود. این اختلافات در نهایت با ورود مالک جدید به برکناری علی خطیر نیز منجر شد.

هفته دراماتیک بیست و هشتم

رقابت تنگاتنگ سرخابی‌ها با صدرنشینی استقلال قبل از هفته بیست و هشتم شکل و شمایل دیگری داشت. آنجا که برحسب زمانِ برگزاری مسابقه دو تیم، به طور موقت صدر جدول بین آنان جابجا می‌شد و حتی در هفته بیست و پنجم که استقلال درتبریز مقابل تراکتور متوقف شد، پرسپولیس نیز در استادیوم آزادی موفق نشد از سد سپاهان عبور نماید تا همچنان لیگ به کام استقلال پیش برود. اما در هفته بیست و هشتم که بازی‌ها به طور همزمان برگزار شد، اتفاقات جالبی رخ داد. در این هفته استقلال خوزستان در جهنم آزادی نیمه اول را مقابل پرسپولیس با سه گل به نفع خود به پایان رساند. خبر به قائمشهر رسید تا ذهنیت کادرفنی و بازیکنان استقلال به تساوی در مقابل نساجیِ در حال سقوط رضایت بدهد. نکونام تیمش را در خط دفاع نگه داشت. اما در آزادی  و در دقایق انتهایی بازی، طوفان سرخ برپا شد و در عرض بیست دقیقه  شاگردان اوسمار ویرا به بازی بازگشتند و ضمن شکست حریف سرسخت خود صدر را از استقلال گرفتند. اتفاقی که قرمزپوشان از اواسط نیم فصل دوم به دنبال آن بوده و با حفظ شرایط خود منتظر لغزش حریف بودند.

آغاز بهانه‌های بزرگ

دو هفته انتهایی لیگ را باید به بهانه‌های بزرگ نکونام و کادر فنی‌اش اختصاص بدهیم. تیمی که علیرغم کمبود‌ها و شرایط تقریبا نامناسب توانسته بود امتیازات لازم را برای قهرمانی جمع کند، دلیلی نداشت  خود را وارد بحران نماید. در حقیقت نگاه نکونام در اغلب دقایق انتهای لیگ معطوف  به مسایل خارج از مستطیل سبز شده بود. فارغ از اینکه اشتباهات داوری به نفع کدام تیم بوده است، آنچه بیشتر از هر چیزی به نکونام ضربه زد اتهامات و رفع اتهاماتی بود که قبل و بعد از هر مسابقه‌ای از طرف استقلالی‌ها مطرح می‌شد و حساسیت‌های کاذبی را بوجود می‌آورد. از طرفی جواد نکونام همواره از کمبود بازیکن و عدم جذب بازیکنان مورد نظرش شکایت داشت. این درحالی بود که این مربی براحتی بازیکنی چون منتظر محمد را از دست داد و در عدم  جذب استون اورونوف بیشترین تقصیر را داشت. " بازیکنی که با ارایه بازی‌های بی نقص قهرمانی لیگ را برای پرسپولیس تضمین کرد." در حقیقت نکونام گرفتار شرایطی شد که خودش بیشترین نقش را در آن داشت.

بدشانسی در دقیقه هشتاد و شش

بخشی از جذابیت‌های فوتبال مربوط به اتفاقات غیرقابل پیشبینی است که حتی در معرفی قهرمان نیز دخیل است. استقلال در هفته انتهایی که سرنوشت قهرمانی را به پرسپولیس واگذار کرده بود، مقابل پیکان در حالِ سقوط با آرامش بیشتری وارد میدان شد و در حالی با دوگل به پیروزی رسید که می‌توانست گل‌های بیشتری نیز به ثمر برساند. به نظر می‌رسید آبی‌پوشان و هوادارانشان بعد از گل دوم، نتیجه بازی آزادی را دنبال می‌کردند. نتیجه‌ای که تا دقیقه هشتاد و ششم آنان را به صدر فرستاده بود و هر آینه انتظار می‌رفت که  جام در دستگردی بالا سر برود. اما پرسپولیس قصد نداشت هواداران بی‌شمار خود را بدون جام راهی منازل  کند. بازی هجومی قرمزپوشان با ضربه سر گولسیانی که مشکوک به آفساید هم بود، آب سردی بود که در ورزشگاه بدون تماشاگر " کم تماشاگر" دستگردی بر سر استقلال و هوادارانش ریخته شد تا جواد نکونام اولین درس بزرگ دوران مربیگری خود را بگیرد. درسی که به بهای از دست دادن جام قهرمانی تمام شد، اما در ادامه راه به او کمک ویژه‌ای خواهد کرد. " صدر را باید با چنگ و دندان و با تمرکز نگه داشت."

استقلال نایب قهرمانی شایسته

با این حال باید استقلال را نایب قهرمان شایسته تمام ادوار لیگ بدانیم. کسب شصت و هفت امتیاز که از امتیازات بسیاری از قهرمانان ادوار گذشته لیگ بیشتر بود، نشان از این موضوع دارد که استقلال علیرغم مشکلات و مسایل موجود، حداقل در نتیجه‌گیری عالی عمل کرده است. انصاف نیز حکم می‌کند  که عنوان کنیم در بین چهارتیم مدعی قهرمانی، استقلال به لحاظ عمق ترکیب و داشتن بازیکن  شاخص و حتی تدارک در رده چهارم ایستاده است، اما این هنر سرمربی و غیرت بازیکنان بود که توانستند شرایط خود را حفظ کرده و تا آخرین لحظات لیگ برای قهرمانی تلاش کنند.

نویسنده: حسن صانعی پور