به گزارش دیوان نیوز، دبیر جشنواره بینالمللی رویان؛ ششمین دوره جایزه دکتر کاظمی روز سهشنبه در نشست مطبوعاتی با اعلام این خبر گفت: امسال شاهد برگزاری ششمین دوره جایزه دکتر کاظمی در جشنواره تحقیقاتی بینالمللی رویان هستیم. پژوهشگاه رویان به عنوان نمایندهای از کشور ایران با برگزاری این رویداد علمی در زمینههای پزشکی تولیدمثل و سلولهای بنیادی همچنین با بهکارگیری روشهای پیشرفته زیستفناوری مانند همانندسازی، جانوری تاکنون گام بزرگی در راستای اعتلای نام ایران و کسب جایگاه قابل قبولی در سطح بینالمللی برداشته است.
پروانه افشاریان افزود: یکی از دلایل موفقیت پژوهشگاه رویان علاوه بر داشتن محققان کارآمد و نوآور، برقراری تعاملات بینالمللی مؤثر از طرق مختلف نظیر برگزاری جشنوارههای بینالمللی بوده است و گواه این ادعا معرفی رویدادهای بینالمللی رویان در مجلات بینالمللی توسط بعضی از دانشمندانی است که در دورههای گذشته، منتخب جشنواره بینالمللی رویان بودند.وی اعطای جایزه دکتر کاظمی Kazemi prize به محققان برجسته صاحبنظر و تأثیرگذار در حوزه زیستشناسی را از جمله فعالیتهای شاخص جشنواره تحقیقاتی بینالمللی رویان عنوان کرد و گفت: این جایزه در مراسم جشنواره بینالمللی پژوهشگاه رویان به برگزیدگان اعطا میشود و امسال نیز در روز چهارشنبه، هفتم شهریورماه ۱۴۰۳ شاهد اعطای جایزه ششمین دوره خواهیم بود.
وی یادآور شد: این جایزه بعد از درگذشت دانشمند فقید زندهیاد دکتر سعید کاظمی آشتیانی (۱۳۸۴ - ۱۳۴۰)، مؤسس و بنیانگذار پژوهشگاه رویان، به منظور تکریم تلاشها و زنده نگهداشتن یاد وی در میان دانشمندان ملی و بینالمللی و به پیشنهاد رهبر معظم انقلاب شکل گرفت تا به طور سالانه به دانشمندی اعطا شود که پیشرفت قابل توجهی در زمینه علوم زیستی داشته است.
افشاریان خاطرنشان کرد: این جایزه با همکاری پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری از سال ۲۰۱۰ میلادی تاکنون به ۵ محقق برجسته از کشورهای آمریکا، آلمان، هلند و ایتالیا اعطا شده است؛ اولین بار این جایزه در سال ۱۳۸۹ به پروفسور رادولف یانیش Prof Rudolf Saenisch از آمریکا یکی از خلاقترین دانشمندان در زمینه زیستشناسی تکوینی تنظیمات ژنی، زیستشناسی سلولهای بنیادی و درمان توسط سلولهای بنیادی اعطا شد.
دومین جایزه به پروفسور هانس شولر Prof Hans Robert Schöler از آلمان در سال ۱۳۹۰ تعلق گرفت؛ محقق مشهوری که طی سالهای متمادی سهم قابل توجهی در پیشبرد زیستشناسی سلولهای بنیادی داشته است.
این جایزه در سال ۱۳۹۴ به پروفسور رابرت لنگر Prof Robert S. Langer از آمریکا اهدا شد. وی یکی از مهمترین افراد در زمینه بیوتکنولوژی و یکی از بهترین مبتکران در سراسر جهان است.
چهارمین جایزه در سال ۱۳۹۵ به پروفسور هانس. کلورس Prof Hans Clevers از کشور هلند که یک متخصص ژنتیک، پزشک، محقق و استاد ژنتیک مولکولی است تعلق گرفت. کسی که برای نخستین بار، سلولهای بنیادی روده را شناسایی کرد و یکی از محققان برجسته جهان در زمینه سلولهای بنیادی طبیعی و پتانسیل آنها برای درمان ترمیمی محسوب میشود.
پروفسور مایکل دلوکا Prof Michele De Luca از کشور ایتالیا نیز در سال ۱۳۹۷ برای تحقیقات خود در زمینه سلولدرمانی و ژندرمانی ترکیبی برای بیماران اپیدرمولیز بولوزا (پروانهای) پنجمین جایزه دکتر کاظمی را دریافت کرده است.
روند برگزاری جشنواره بینالمللی رویان ششمین دوره جایزه دکتر کاظمی
دبیر جشنواره بین المللی رویان درباره روند برگزاری این جشنواره و اعطای جایزه دکتر کاظمی توضیح داد: با حمایتهای جهاد دانشگاهی، معاونت علمی ریاست جمهوری و شورای عالی انقلاب فرهنگی، اساسنامه جایزه دکتر کاظمی در تاریخ ۲۴ مرداد ماه ۱۴۰۲ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و با امضای رئیس جمهور شهید، آیتالله رئیسی در تابستان همان سال ابلاغ شد.
وی افزود: در این راستا و طبق اساسنامه مصوب این جایزه، فهرست اسامی نامزدهای جایزه سال ۱۴۰۳ توسط کمیته علمی - اجرایی جایزه دکتر کاظمی مستقر در پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی به ریاست رئیس پژوهشگاه رویان و دبیری معاونت پژوهش و فناوری پژوهشگاه و متشکل از سه عضو هیات علمی مرتبط با کمک داوران ملی و بینالمللی پس از برگزاری چندین جلسه و با تصویب شورای علمی پژوهشگاه رویان تهیه و در خرداد ماه ۱۴۰۳ جهت انتخاب برنده نهایی به شورای سیاست گذاری جایزه دکتر کاظمی بر اساس ماده ۳ اساسنامه ارائه شد.
ترکیب شورای سیاستگذاری جایزه بینالمللی دکتر کاظمی:
۱- رئیس جهاد دانشگاهی (رئیس شورا)
۲- معاون علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری یا معاون ذیربط
۳- وزیر علوم، تحقیقات و فناوری یا معاون ذیربط
۴- وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا معاون ذیربط
۵- دو نفر از اعضای حقیقی که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی برای مدت چهار سال انتخاب میشوند.
و انتخاب مجدد آنها بلامانع است که در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ احکام این دو نفر شامل اشرف معینی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و حسین بهاروند از پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی توسط رئیس جمهور شهید، آیتالله رئیسی امضا و صادر شد.
۶- رئیس پژوهشگاه رویان دبیر شورا
جلسه سیاستگذاری در تاریخ ۱۷ مرداد ماه ۱۴۰۳ در جهاد دانشگاهی با حضور تمام اعضا تشکیل شد و پس از ارائه گزارش فعالیتهای انجام شده در کمیته علمی اجرایی، برندگان نهایی ششمین دوره جایزه انتخاب شدند.
پروفسور توماس براون
پروفسور توماس براون یکی از محققان اصلی موسسه تحقیقات قلب و ریه ماکس پلانک است. او در سال ۱۹۸۷ در رشته پزشکی فارغالتحصیل شده و سپس در سال ۱۹۹۳ دکترای تخصصی بیوشیمی سلولی را از دانشگاه هامبورگ دریافت کرده است.
او سپس به عنوان استاد دانشگاه هال ویتنبرگ (Halle-Wittenberg) منصوب شد. از سال ۱۹۹۸ - ۲۰۰۴ ریاست دپارتمان فیزیولوژی را بر عهده داشت، در سال ۲۰۰۴ وی پیشنهاد انجمن ماکس پلانک را پذیرفت تا به عنوان مؤسس مرکز تحقیقات قلب و ریه در Bad Nauheim باشد تا تحقیقات فیزیولوژی و بالینی گذشته را ارتقا بخشد.
تمرکز فعلی او بر روی تحقیقات مولکولی تکوین عضلات قلب و اسکلتی سلولهای بنیادی و بازسازی بافتهای انقباضی و همچنین پیری و سازگاری سیستم قلبی عروقی است. گروه تحقیقاتی او از طیف گستردهای از فناوریهای پیشرفته برای پیگیری اهداف تحقیقاتی استفاده میکند.
موسسه ماکس پلانک دارای یک بازوی ترجمان قوی با سابقه اثبات شده در درمانهای نوآورانه است که به معرفی چندین رژیم درمانی جدید عمدتاً در زمینه اختلالات ریوی منجر شده است. پرفسور براون از زمان راهاندازی آزمایشگاه مستقل خود در سال ۱۹۹۱ دانشجویان زیادی را در مقاطع کارشناسی کارشناسی ارشد، دکتری و فوق دکتری آموزش داده است.
او همچنین به عنوان سخنران در مدرسه بینالمللی پژوهشی ماکس پلانک برای تحقیقات قلب و ریه که به طور مشترک توسط موسسه ماکس پلانک و دانشگاههای گیسن و فرانکفورت میزبانی میشود فعالیت میکند.
پروفسور براون در طول مسیر علمی خود بیش از ۲۰۰ مقاله در مجلات معتبر بینالمللی تألیف کرده است، چندین طرح تحقیقاتی بزرگ را مدیریت و به شکلگیری موسسه تحقیقات قلب و ریه ماکس پلانک کمک کرده است که اکنون یکی از معتبرترین موسسات تحقیقاتی قلب و عروق در آلمان است.
تحقیقات پیشگام پروفسور توماس براون در مورد مکانیسمهای مولکولی پرتوانی، اساس دانش روز در مورد سلولهای بنیادی و کاربرد بالقوه آنها را ایجاد کرده است.
دکتر نیکلاس ریورون
دکتر ریورون یک دانشمند جوان برجسته و آزمایشگاه تحقیقات جنین در موسسه بیوتکنولوژی مولکولی، آکادمی علوم اتریش است. او دکترای خود را در رشته زیستشناسی با تمرکز بر فیزیولوژی عروق و مهندسی بافت آنها در دانشگاه توئنته (Twente) دریافت کرد و تمرکز تحقیقاتی آزمایشگاه او بر چگونگی خود سازماندهی بلاستولا است.
گروه تحقیقاتی دکتر ریورون یک مدل منحصر به فرد از بلاستوسیست به نام بلاستوئید ایجاد کردند که از سازماندهی خود به خودی سلولهای بنیادی در یک ظرف تشکیل میشود. بلاستوئیدها حاوی انواع سلولهایی هستند که نهایتا به تشکیل ارگانیسم کامل بافت جنینی و خارج جنینی میانجامد و در صورت انتقال در رحم لانهگزینی میکند. بلاستوئیدها ابزارهای مناسبی برای تجزیه و تحلیل سیستماتیک تأثیر تعداد سلولها، حالتها و مکانیسمهای ارتباطی بر تشکیل جنین هستند.
علاوه بر این، بلاستوئیدها به آسانی در تعداد زیادی تولید میشوند و این ویژگی آنها را برای غربالگریهای ژنتیکی و دارویی با کارایی بالا مناسب میسازد. دکتر ریورون و گروهش اخیرا مشاهده کردهاند که چگونه خود سازماندهی به الگوسازی چند سلولی و تصمیمگیری هماهنگ سلولی در بلاستوسیستها و بلاستوئیدها کمک میکنند. آنها با استفاده از میکروسیستمها با توان عملیاتی بالا ژنومیک تکسلولی، تصویربرداری تکسلولی با کیفیت بالا و زیستسامانهها به حل این مسائل میپردازند.
آزمایشگاه او که یکی از بهترین آزمایشگاههای تحقیقاتی دنیا در این زمینه است از تکنیکهای مهندسی ژنتیک سلولهای بنیادی، رونویسی تکسلولی، طیفسنجی جرمی، تصویربرداری با کیفیت بالا و محتوای بالا تولید پروتئین نوترکیب در مرکز زیستی وین پشتیبانی میشود.
چشمانداز دکتر ریورون، درک اصولی است که سلولها را در مکان و زمان برای شکل دادن به جنین اولیه پستانداران هماهنگ میکنند و ماموریت او باز کردن جعبه سیاه تکوین اولیه است.
دکتر نیکلاس ریورون چندین مقاله در مجلات معروفی مانند Developmental Cells Nature و Stem Cell Reports منتشر کرده است. او سخنران مدعو چندین کنگره معتبر از جمله ISSCR بوده است و چندین جایزه دریافت کرده است. همچنین اختراعات متعددی را به ثبت رسانده است.
وی یکی از بنیانگذاران شرکت بیوتکنولوژی dawn-bio است که از بلاستوئیدها جهت پزشکی تولید مثل انسان استفاده میکند. کار پیشگام او در تکوین پلاستوئیدهای انسانی پیشرفتی بود که در مجله Nature منتشر شد و راه را برای بهبود میزان موفقیت لقاح آزمایشگاهی و پیشگیری از بارداری غیر هورمونی هموار کرد. دکتر ریورون پیشگام تحقیقی بود که آینده جنینهای آزمایشگاهی را شکل خواهد داد.