لیلا عبادی - به گزارش خبرنگار دنیای هوادار ؛ دکتر حامد رفیعی عضو هیات علمی گروه مهندسی اقتصاد کشاورزی دراین میزگرد علمی اظهارداشت: مانع اصلی عدم عزم جدی برای نجات دریاچه اومیه است. راه نجات دریاچه مشخص است، تغذیه دریاچه و همزمان تغییر الگوی کشت کشاورزی باید به سمت محصولات کم آب بر برود که این مفهوم را باید با دقت بررسی کرد.
وی در ادامه افزود: الگوی کشت نمی تواند تجویزی باشد. این الگو باید با انتخاب کشاورزان و بهره برداران صورت گیرد. حمایت از محصولات کم آب بر لزوماً به معنی هزینه‌کرد کلان دولت نیست. با تسهیل و اصلاح زنجیره تأمین و البته زنجیره ارزش این محصولات و توجه به منطقه استراتژیک غرب برای صادرات این محصولات و همزمان توجه به گردشگری کشاورزی در اراضی زیرکشت محصولات کم‌آب‌بر می توان کشاورزان را ترغیب کرد تا به سمت محصولات کم‌آب بر گرایش یابند.
دکتر رفیعی با بیان اینکه سال هاست برخورد قهری با ساخت و ساز ها در باغات و اراضی کشاورزی می شود عنوان کرد: اما کاری شایسته برای استقبال کشاورزان از باغداری و کشاورزی محصولات کم‌آب‌بر انجام نمی‌گیرد. البته بحث زنجیره تأمین و ارزش و بحث محصولات کم‌آب‌بر بسیار دست مایه تبلیغات و شعارهای تبلیغاتی شده است اما کار جدی و عملیاتی تقریباً به هیچ عنوان نمی‌توان در این زمینه یافت.
وی در خصوص حمایت ازمحصولات کم آب بر اظهار داشت: حمایت از توسعه کشت محصولات کم‌آب لزوماً تخصیص بودجه کلانی را نمی‌طلبد. ساختار سازی زنجیره تأمین و ایجاد بسترهای مناسب، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را در کشت و توسعه محصولات کم‌آب بر و سازگار با دریاچه به همراه خواهد داشت. توجه به ارائه مجوزهای گردشگری کشاورزی در باغات و اراضی کشاورزی منطبق با الگوی کشت محصولات سازگار و کم آب بر نیز می‌تواند راهگشا باشد و برخورد قهری با گردشگری نه جواب خواهد داد و نه منجر به حفظ منابع خواهد شد.
دکتر رفیعی با بیان بهبود ارز آوری از طریق توسعه صادرات گفت: بطور کلی تنظیم و اجرای سیاست‌های کلان ارزی، تجاری و گمرکی و همچنین سیاست‌های قیمتی و غیر قیمتی مناسب در بخش کشاورزی در جهت حمایت از محصولات کم‌آب بر که سازگار با منابع دریاچه نیز هستند، می‌تواند علاوه بر تقویت رقابت‌پذیری، بهبود ارزاوری از طریق توسعه صادرات، حفظ منابع آبی در بلندمدت را در منطقه در پی داشته باشد.
عضو هیات علمی گروه اقتصاد کشاورزی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی افزود: طرح‌های بسیاری در زمینه احیای دریاچه ارومیه را ارزیابی کرده‌ام که تقریبا تمام این طرح ها با چالش‌های جدی روبرو بوده و راه حل مؤثری برای نجات ارائه نمی‌داد. صرفاً مجموعه کارهای مطالعاتی بود که البته می‌توانست در راستای سیاست‌گذاری و تدوین ابزارهای سیاستی مفید باشد اما راه حل نجات دریاچه را ارائه نمی‌داد.
دکتر رفیعی گفت: شخصا هم در این زمینه طرح تحقیقاتی مطالعات بازار، برندینگ و توانمندسازی جوامع محلی جهت دسترسی هرچه بهتر به بازار و ترویج کسب و کارهای سازگار با منابع دریاچه ارومیه را داشته‌ام که در کنار آن سامانه حمایت از زنجیره ارزش محصولات کم‌آب‌بر و همزمان توسعه گردشگری کشاورزی در اراضی زیر کشت محصولات کم آب بر را طراحی کردیم که انتظار داشتیم با توجه به استقبالی که از ان در زمان طراحی شد، به اجرا ختم شود اما بعد از طراحی پیگیری برای راه اندازی و بهره برداری از آن انجام نگرفت.