تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چرا کریم باقری سرمربی پرسپولیس باقی نمی‌ماند؟ چرا او علاقه‌ای به ادامه همکاری در سمت جدید ندارد؟ دلیل اینکه او به درخواست پیشکسوتان باشگاه پرسپولیس جواب رد داده، چیست؟ این‌ها پرسش‌هایی است که پاسخ اغلب آنها را می‌دانیم و برایش دلیل محکمه‌پسند هم داریم.
کریم باقری آرامش را دوست دارد. او نمی‌خواهد زندگی شخصی و ورزشی‌اش دچار چالش شود و البته محبوبیتی که سال‌ها برای به دست آوردنِ آن تلاش کرده، یک شبه از بین برود و نابود شود. باقری در تمام سال‌های اخیر نشان داده که اهل ریسک نیست؛ با ارتقای شغلی میانه‌ای ندارد و سعی می‌کند که نفر اول نباشد. جلوی دوربین بودن، انگار برای او سخت‌ترین کار دنیا است.
از فوتبال به سینما می‌رویم و مثالی می‌زنیم. اغلب هنرمندانی که علاقه‌مندند در سینما به عنوان بازیگر دیده شوند، هدف نهایی خود را بازی در یک نقش اول ترسیم می‌کنند. اتفاقی که اگر بازیگر مستعد باشد و بدرخشد، رسیدن به آن دور از دسترس نخواهد بود. به صورت طبیعی نیز این اتفاق کاملاً قابل قبول است؛ زیرا بازیگر نقش اول نه تنها دستمزد بیشتری می‌گیرد بلکه مشهورتر و شناخته شده‌تر از سایر کاراکترها است. در سینما اکثر بازیگران دوست دارند به عنوان نفر اول یک فیلم یا سریال ایفای نقش کنند.
در یک فیلم سینمایی، شاید نقش اول اهمیت بیشتری داشته باشد، اما سایر بازیگران نیز پست‌هایی کلیدی را بر عهده دارند. مثلاً بازیگر نقش مکمل که در جشنواره‌های سینمایی، جوایز بزرگی دریافت می‌کند و در زمره مهمترین اجزای یک فیلم سینمایی قرار می‌گیرد. جایزه سیمرغ بلورینِ نقش مکمل اهمیت بسیاری میان اهالی سینما دارد و رقابت برای تصاحب آن، همیشه شانه به شانه و جذاب است.
آقا کریم پرسپولیسی‌ها اما دوست دارد نقش مکمل را بر عهده بگیرد. او از نقش اول فراری است و نمی‌خواهد شبیه آل پاچینو باشد. بازیگر بزرگی که نقش‌های ماندگار بسیاری خلق کرده و فیلم‌های جذابی را به نام خودش سند زده است. کسی که اغلب نقش اول بود و ستاره یک فیلم.
باقری بیشتر دنبال‌کننده است تا اینکه دنبالش باشند. با همین خصیصه، او سال‌هاست که در قامت دستیار انجام وظیفه می‌کند و البته برای اولین بار، دو هفته قبل به اجبار سرمربیگری موقت را پذیرفت. باقری زیر بار مسئولیت بزرگی نظیر سرمربیگری پرسپولیس نخواهد رفت و با این دست‌فرمان، نه محبوبیتش را از دست می‌دهد و نه سیبل می‌شود. از «حیا کن، رها کن» در امان می‌ماند و زندگی خودش را در آرامش کامل سپری می‌کند.
همه این‌ها دلایلی است که باقری حضور در نقش مکمل را به نقش اول ترجیح می‌دهد. کسی که می‌خواهد همان «آقا کریمِ محترم» باقی بماند. او زیاده‌خواه نیست و ترفیع درجه را دوست ندارد. البته که دومی در مربیگری چندان قابل قبول نیست و توجیه خاصی ندارد اما باقری است دیگر. حرف که بزند، پای آن می‌ایستد و این موضوع را در موارد دیگر نیز اثبات کرده است