در روزهای اخیر هر چقدر با خودمان کلنجار می‌رویم که از بهزاد غلامپور انتقاد نکنیم، نمی‌شود که نمی‌شود! مربی دروازه‌بان‌های استقلال که بعد از پایان مدیریت فرشید سمیعی، ترک عادت نکرد و مسیر همیشگی و تکراری خود را پیمود. او بلافاصله بعد از تغییرات مدیریتی در استقلال، مصاحبه‌ای تقریباً مفصل انجام داد و نقدهایی به سمیعی وارد کرد که عجیب بود و قابل توجه!
به فرشید سمیعی کاری نداریم. بحث ما مدیریت استقلال است و رفتار بهزاد غلامپور. این هم مهم نیست که سمیعی موفق بوده یا نه؛ توانسته انتظارات را بر آورده کند یا در این مسیر ناکام بوده است؛ این‌ها را بگذارید کنار. مهم صحبت‌هایی است که غلامپور انجام داده و مدیریت را عامل اصلی ناکامی استقلال دانسته است.
غلامپور که دوست داشتیم همیشه خاطره‌ای خوب از او در ذهن‌مان بماند، درست یک روز بعد از تغییرات، لب به انتقاد گشوده و زمین و زمان را به هم بافته که: «ای مردم، ای هواداران استقلال، تنها مقصر ناکامی تیم، مدیریت بود و بس. این ناکامی دستپخت سمیعی است، ما هیچ تقصیری نداشتیم! ما بهترین عملکرد را ارائه دادیم اما مدیرعامل نتوانست موفقیتی به دست بیاورد.»
غلامپور حتی اگر درست بگوید که احتمالا چنین نیست، نباید چنین رفتاری را از خود نشان می‌داد. او سال‌هاست سیدحسین حسینی را آماده حضور در مسابقات می‌کند. آیا پر نوسان‌تر از حسینی سراغ دارید؟ یک روز ۱۰۰ است و روز بعد ۳۰! این وظیفه غلامپور است که او را همیشه در یک سطح نگه دارد که متأسفانه در انجام این وظیفه ناموفق بوده است.
پرورش دروازه‌بان یکی از وظایف غلامپور در تمام سال‌های اخیر بوده؛ در استقلال کدام دروازه‌بان را دیده‌اید که از او به عنوان گلری آینده‌دار یاد شود؟ غلامپور در انجام این فعالیت‌ها به قدری مستأصل بوده که استقلال ۲ سال قبل مجبور شد برای رضایت‌نامه محمدرضا خالدآبادی بالغ بر ۱۰ میلیارد تومان پرداخت کند و او را از هوادار به خدمت بگیرد. راستی، خالدآبادی کجاست آقای غلامپور؟ چند بار از او استفاده کردید؟
باز هم تکرار می‌کنیم که نمی‌خواهیم غلامپور را فنی نقد کنیم. خصوصیات رفتاری او در قبال مدیران مختلف، متأسفانه صدای دوستان او را نیز در آورده است. زمانی که علی خطیر، مدیرعامل اسبق استقلال از این باشگاه جدا شد، غلامپور به او هم تاخت و گفته می‌شود که در محافل خودمانی فعالیت‌های این مدیرعامل جوان را نیز زیر سئوال برد.