والیبال ایران در سال‌های اخیر به یکی از رشته‌های پرافتخار و محبوب کشور تبدیل شده است. موفقیت‌های تیم ملی والیبال در عرصه‌های بین‌المللی و حضور بازیکنان ایرانی در لیگ‌های معتبر جهانی، نشان‌دهنده ظرفیت بالای این ورزش در ایران است. با این حال، یکی از موضوعات مهم و بحث‌برانگیز در توسعه پایدار والیبال، نقش بخش خصوصی در تیمداری و مدیریت باشگاه‌هاست. اگرچه ورود بخش خصوصی می‌تواند به حرفه‌ای‌تر شدن این رشته کمک کند؛ اما چالش‌های متعددی نیز پیش‌روی آن قرار دارد که نیازمند بررسی و ارائه راهکار است.
گامی به سوی حرفه‌ای‌گری یا موقتی‌بودن؟
ورود بخش خصوصی به والیبال ایران در سال‌های گذشته با استقبال نسبی همراه بوده است. با این حال، تجربه نشان داده که بسیاری از این سرمایه‌گذاری‌ها کوتاه‌مدت بوده و پس از یک یا دو فصل، به دلیل نبود برنامه‌ریزی پایدار یا مشکلات مالی، تیم‌ها منحل شده‌اند. این موضوع ثبات والیبال باشگاهی ایران را زیر سوال برده است.
غلامرضا محمدی پور، مالک باشگاه صنعتگران امید که تیم والیبال این باشگاه فصل گذشته قهرمان لیگ دسته اول و امسال هم موفق به حضور در پلی‌آف لیگ برتر شده درباره دلیل تیمداری در والیبال گفت: من انجام کارهای عام‌المنفعه و اجتماعی را از پدرم به ارث بردم. پس از اینکه گروه صنعتگران امید به لحاظ مالی شرایط خوبی پیدا کرد تصمیم گرفتیم در والیبال تیمداری کنم. چرا که جوانان ما با وجود استعداد فراوانی که دارند به لحاظ مالی ضعیف هستند. به همین دلیل با مشورت‌هایی که با محور و مصلح‌آبادی داشتم تصمیم گرفتیم تیم والیبال صنعتگران امید را راه‌اندازی کنیم. دلیل اینکه در والیبال تیمداری کردم این بود که احساس کردم والیبال ایران مورد بی مهری قرار گرفته است.