دغدغه‌های اولین بانوی سخنگوی دولت در زندگی شخصی، کارهای بر زمین مانده او و دولت چهاردهم در سال گذشته، پشت پرده برخی موضع‌گیری‌های او در دولت و ... پرسید؛ مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
از بین آیین‌های ایرانی مرتبط با نوروز، کدامیک را بیشتر می‌پسندید؟
نوروز سنت چند هزار ساله ما ایرانیان و نه فقط ایرانیان بلکه «بدر نوروز» است؛ به نوعی نماد فرهنگی کشورهایی است که نوروز را گرامی می‌دارند. نوروز یک بسته فرهنگی است که از چهارشنبه‌سوری آغاز می‌شود، سپس خود نوروز و ادامه یافتن آن تا سیزده‌به‌در، که هر یک به نوبه خود جذابیت خاصی دارد. برای من، چیدن سفره هفت‌سین بسیار جذاب است و حس و حال خاصی که در هر یک از عناصر سفره هفت‌سین وجود دارد، لحظه سال تحویل را بسیار ویژه می‌کند. روشن کردن عود و دید و بازدیدها و آرزوهای نیک برای یکدیگر نیز از زیبایی‌های این لحظه است.
آیا با وجود مشغله‌های فراوان در جایگاه سخنگوی دولت، سفره هفت‌سین خانه را خودتان می‌چینید یا خانواده به شما کمک می‌کنند؟
قطعاً خودم سفره هفت‌سین را می‌چینم. این موضوع برای من بسیار مهم است و نمی‌توانم از آن غفلت کنم. چه در محل کار و چه در منزل، چیدن هفت‌سین برایم اهمیت دارد و اعتقاد دارم نمادی است که نباید از آن غفلت کرد. ممکن است به اندازه یک دختر جوان با سلیقه نباشم، اما با توجه به توانم، این کار را انجام می‌دهم.
آیا کاری بوده که در ابتدای سال گذشته به خود قول داده باشید که امسال انجام دهید، اما به دلیل مشغله نتوانسته باشید؟
سال ۱۴۰۳ سال متفاوتی بود. ما این سال را با یک رئیس‌جمهور شروع کردیم و با رئیس‌جمهور دیگری به پایان رساندیم. انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری و فعالیت‌های مربوط به آن، برنامه‌های من را تحت تأثیر قرار داد. دو یا سه کار بود که در برنامه ۱۴۰۳ داشتم اما از قلم افتاد، یکی از آنها یادگیری «شنای پروانه» بود که نتوانستم انجام دهم و دیگری چند مقاله دانشگاهی و کتاب بود که بنا داشتم آنها را تکمیل کنم اما فرصت کافی برای این کار فراهم نشد. امیدوارم در سال آینده این موارد را به سرانجام برسانم.
چگونه با مسئولیت سنگین سخنگویی در کنار مسئولیت‌های خانواده کنار می‌آیید؛ آیا خانواده اعتراضی دارند که شما مشغول کار هستید و وقت کافی برای آنها ندارید؟
واقعیت این است که فعالیت اجتماعی و سیاسی زنان حتماً نیازمند حمایت خانواده است. اگر کسی بگوید که بدون حمایت خانواده این مسیر را پیش می‌برد، برای من قابل فهم نیست. معتقدم که اگر خانواده حمایت نکند و همکاری وجود نداشته باشد، ادامه این مسیر دشوار خواهد بود و این دو مسئولیت که هر یک بسیار مهم هستند، به خوبی پیش نخواهد رفت. البته مسئولیت‌های سنگینی مانند حوزه سخنگویی که در حال حاضر توفیق انجام آن را دارم، انسان را وادار می‌کند تا مدیریت زمان داشته باشد و وقت خود را به‌طور کیفی صرف کند.
من بر کیفیت زمان تأکید دارم و معتقدم که اگر روزی ۱۴ تا ۱۶ ساعت کار می‌کنم، در همان ساعاتی که به خانه می‌روم، سعی می‌کنم زمان خود را با کیفیت در کنار اعضای خانواده صرف کنم. تلاش می‌کنم گفتگو و ارتباط عاطفی برقرار کنم و کارهای ضروری را انجام دهم و لذا در کارهای اجرایی سطح بالا و سنگین، قطعاً نیاز به حمایت خانواده وجود دارد.
انتقادات مختلفی درخصوص نوع پوشش شما مطرح است، البته که همه ما خوشحالیم جایگاه سخنگویی به صنایع دستی و معرفی دست‌سازهای زنان ایرانی توجه دارد اما آیا خودتان هم از این انتقادات آگاه هستید؟
بله، شنیده‌ام. نخست اینکه جایگاه سخنگو به دلیل رسمی بودن، باید برخی از شاخص‌های پوششی را رعایت کند که این موضوع در همه دنیا وجود دارد. اما از سوی دیگر، می‌توان تفاوت‌هایی ایجاد کرد. به‌عنوان مثال، لباسی که بر تن دارم و رنگ‌ها و نقش های موجود بر روی آن، کار زنان سیستان و بلوچستان است. اگر این لباس پوشیده و دیده نشود، ترویج نخواهد شد.
یکبار به دلیل سرمای هوا هنگام پاسخگویی به سوالات خبرنگاران یک روسری ترکمن بر سر گذاشته بودم که با بازخوردهای مثبت و منفی بسیاری همراه شد. من هم تلاش می‌کنم تا بازخوردها را بشنوم و آن‌هایی را که با چهارچوب‌های حرفه‌ای سازگار می‌بینم، بپذیرم و نسبت به دیگر موارد که نظرات شخصی است نیز بی‌تفاوت باشم.
برخی اوقات نظرات شخصی از حد اظهارنظر فراتر می‌روند و به موضوعاتی وارد می‌شوند که به حیطه‌های شخصی افراد مربوط می‌شود یا ادب را کمتر رعایت می‌کند. من سعی می‌کنم از این مسائل عبور کنم.