رافائل گروسی در گفت‌وگو با شبکه بلومبرگ گفت: «ما در مقطعی بسیار مهم قرار داریم؛ به این معنا که می‌دانیم از سوی رئیس‌جمهور دونالد ترامپ اقدامی برای تعامل با ایران انجام شده است. نامه‌ای برای رهبر معنوی ایران ارسال شده است.»
وی افزود: «من در نوامبر (آبان‌ماه) سال گذشته در تهران بودم، با رئیس‌جمهور پزشکان و وزیر امور خارجه گفت‌وگو کردم و ممکن است به‌زودی دوباره به ایران سفر کنم. فکر می‌کنم کاملاً روشن است که ما نیاز به نوعی تفاهم با ایران داریم؛ تفاهمی که به‌طور کامل احتمال دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را منتفی کند. چراکه در شرایط کنونی، با توجه به وضعیت بسیار ناپایدار خاورمیانه، اضافه شدن سلاح هسته‌ای به این معادله، فاجعه‌بار خواهد بود.»
مدیرکل آژانس ادامه داد: «همه ما اتفاق‌نظر داریم که باید از چنین وضعیتی جلوگیری کرد. اما پرسش این است که چطور باید به این هدف رسید. اینجاست که اهمیت موضوع روشن می‌شود.»
وی با اشاره به توافق هسته‌ای سال ۱۳۹۴ گفت: «توافقی به نام برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در سال ۲۰۱۵ با تشریفات فراوان امضا شد، اما آن توافق دیگر وجود خارجی ندارد. فقط اسم آن باقی مانده است.»
گروسی در پاسخ به پرسشی درباره ادعاهای پادمانی پیرامون برنامه هسته‌ای کشورمان، مدعی شد: «باید بگویم که ما هنوز در موقعیتی که می‌خواهیم باشیم، نیستیم. ما ردهایی از اورانیوم را در مکان‌هایی پیدا کردیم که قرار نبود هیچ فعالیت هسته‌ای در آن‌ها انجام شده باشد یا تجهیزاتی برای این منظور در آنجا وجود داشته باشد.»
وی در ادامه فضاسازی‌های سیاسی افزود: «ما از طرف‌های ایرانی پرسیده‌ایم این مواد کجا هستند؟ تجهیزاتی که برای کار با این مواد استفاده شده‌اند کجا هستند؟ اما باید بگویم که پاسخ‌هایی که دریافت کرده‌ایم، یا قانع‌کننده نبوده‌اند یا اساساً پاسخی نگرفته‌ایم. این روند همچنان ادامه دارد. همان‌طور که گفتم، من در ایران بودم و قصد دارم این گفت‌وگوها را ادامه دهم.»
مدیرکل آژانس ادامه داد: «اکنون این موضوعات به‌هم پیوند خورده‌اند؛ از یک سو پرسش‌های حل‌نشده مربوط به گذشته را داریم و از سوی دیگر احتمال دستیابی به توافقی قابل اجرا برای آینده. اما همان‌طور که عقل سلیم حکم می‌کند، نمی‌توان بر پایه‌ای لرزان چیزی بنا کرد. برای پیشرفت، باید ابزارهایی در اختیار داشت که مسیر حرکت را روشن کنند.»
وی افزود: «ما در این مسیر با ایالات متحده، ایران و دوستان اروپایی‌مان همکاری خواهیم کرد. این کار کاملاً ضروری است و باید انجام شود.»
برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران همواره تحت فشارهای سیاسی و اتهامات بی‌اساس غرب قرار داشته است. پیش از برجام، کشورهای غربی با امنیتی‌سازی این موضوع، تلاش کردند با ابزار تحریم و تهدید نظامی علیه ایران اقدام کنند، اما بسته شدن پرونده «ابعاد احتمالی نظامی» (PMD) در سال ۱۳۹۴، این بهانه را از میان برداشت.
ایران پس از امضای برجام به تمامی تعهدات خود پایبند ماند، اما آمریکا در سال ۱۳۹۷ به‌طور یکجانبه از توافق خارج شد و اروپا نیز نتوانست تعهدات خود را اجرا کند. در نتیجه، ایران در چارچوب حقوق برجامی خود، گام‌هایی در کاهش تعهدات برداشت. مذاکرات احیای برجام نیز به دلیل تعلل و زیاده‌خواهی‌های غرب به نتیجه نرسید.
با این وجود، ایران همچنان به تعامل دیپلماتیک و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ادامه داده و تأکید کرده است که در صورت بازگشت طرف‌های مقابل به تعهدات خود، آماده احیای توافق است. مذاکرات اخیر با تروئیکای اروپایی در ژنو و گفت‌وگوهای سه جانبه پکن نیز نشان‌دهنده تمایل تهران به حل‌وفصل موضوع از طریق دیپلماسی، مشروط به ارائه ضمانت‌های واقعی برای رفع تحریم‌هاست.
ایران بارها تأکید کرده است که مسیر دیپلماسی تنها در صورتی نتیجه‌بخش خواهد بود که طرف‌های غربی اراده واقعی برای عمل به تعهدات خود داشته باشند و از فشارهای یکجانبه دست بردارند. مقامات جمهوری اسلامی تصریح دارند که برای دستیابی به توافقی پایدار و قابل‌اعتماد که تحریم‌ها را به‌صورت تضمین‌شده لغو کند و مانع از سوءاستفاده در آینده شود، آمادگی دارند.