سیدعباس عراقچی امروز، پنجشنبه( ۷ فروردین) با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: مردم سراسر جهان - از جمله خود آمریکایی‌ها - اکنون می‌بینند که مقامات ایالات متحده چگونه به امور جهانی نگاه می‌کنند.
وزیر امورخارجه در این پیام تصریح کرد: بی‌کفایتی شدید و مهم‌تر از آن بی‌توجهی کامل به زندگی انسان‌ها در تصمیم‌گیری‌ها نمایان است. در مورد ایران، شاید این هم دلیل دیگری باشد که چرا باید به پیشنهادات سیاسی اخیر آنها با تردید زیاد نگاه کنیم.
دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا که در دور دوم ریاست جمهوری خود بارها برای رسیدن به توافق با ایران ابراز امیدواری کرده است، ۴ فوریه ۲۰۲۵ برابر با ۱۶ بهمن ۱۴۰۳ با امضای یادداشتی برای تداوم سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی ایران ادعا کرد که آماده گفت و گو با رئیس جمهوری ایران است.
او با بیان این ادعا که برای امضای این یادداشت «دچار تردید» بوده است، مدعی شد: «این برای ایران خیلی سخت است. امیدوارم مجبور نباشیم خیلی از آن استفاده کنیم.» باید دید آیا می‌توانیم به توافقی با ایران برسیم؟
رئیس جمهوری آمریکا به رغم امضای یادداشت اعمال سیاست فشار حداکثری علیه تهران، هفتم مارس ۲۰۲۵ ( ۱۷ اسفند ۱۴۰۳) در مصاحبه ای با شبکه خبری فاکس بیزینس این کشور اعلام کرد که نامه ای به رهبر عالی ایران ارسال کرده و درخواست مذاکره داده است.
عراقچی وزیر امور خارجه ایران ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ اعلام کرد: پذیرای انور قرقاش مشاور دیپلماتیک رئیس کشور امارات متحده عربی بودم و علاوه بر گفت وگو در خصوص مناسبات دوجانبه و مسائل منطقه‌ای نامه‌ای نیز از طرف رئیس جمهور ایالات متحده دریافت شد.
این در حالی است که بر اساس اعلام وزارت خزانه داری آمریکا، چهار دور تحریم علیه فروش نفت ایران از زمان صدور یادداشت امنیت ملی ریاست جمهوری در ۴ فوریه ۲۰۲۵ به‌منظور فشار حداکثری به تهران اعمال شده است.
مقامات دولت آمریکا همچنان اظهارات متناقض خود علیه برنامه هسته ای ایران را تکرار و ضمن تهدید به اقدام نظامی، جمهوری اسلامی را به مذاکره دعوت می کنند.
استیو ویتکاف نماینده ویژه آمریکا در امور منطقه غرب آسیا اخیرا در مصاحبه با تاکر کارلسون، مجری برکنار شده شبکه تلویزیونی فاکس نیوز، گفت که نامه اخیر ترامپ به دولت ایران به قصد تهدید نبوده است.
او ادعا کرد که ترامپ دست برتر نظامی را داشته و طبیعی‌تر، آن بود که ایرانی‌ها به دنبال راه‌حل دیپلماتیک می‌بودند، «در حالی که اوست که پیگیر این موضوع است».