«عزت، حکمت و مصلحت» سه راهبرد اساسی جمهوری اسلامی ایران در عرصه سیاست خارجی است. مقام معظم رهبری سال ۶۸ در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام در تببین این سه مولفه فرموده بودند که «سیاست خارجی ما باید متّکی باشد به سه اصل عزّت و حکمت و رعایت تقیّه؛ معنای عزّت این است که جامعه‌ اسلامی و نظام اسلامی در هیچ یک از برخوردهای بین‌المللی‌اش نباید جوری حرکت کند که به ذلیل شدن اسلام و مسلمین منتهی شود. البتّه ذلیل شدن غیر از ضعیف بودن است. ممکن است کسی ضعیف باشد، امّا ذلیل نباشد. بین این دو تفاوت هست که کارآمدانِ این کارها خوب می‌توانند بفهمند. حکمت، یعنی حکیمانه کار کند. از روی احساسات و بی‌توجّه به منافع و شرایط لازم و بهره‌هایی که ما از رابطه‌ی با دنیا باید بگیریم، حرکت نشود. دید، کاملاً حکیمانه و پخته باید باشد.»

از آن مقطع تاکنون دولت‌های مختلفی آمدند و رفتند و کارنامه‌ای از خود در حوزه سیاست خارجی و روند مذاکرات به جا گذاشتند تا به انتخابات زودهنگام چهاردهم رسیدیم. کاندیداها با حضور در صداوسیما و شرکت در تجمعات مردمی ـ تهران و سایر استان‌ها ـ به تشریح دیدگاه‌ها و برنامه‌های خود برای اداره کشور پرداختند. مسعود پزشکیان از جمله کاندیداهایی شناخته می‌شد که از همان ابتدا بدون لکنت زبان و با صراحت از گفتگو و مذاکره برای حل مشکلات سخن می‌گفت. او ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ در برنامه «میزگرد سیاسی» که از شبکه سوم سیما پخش می شد با بیان اینکه برای من دیپلماسی، مذاکره و توافق ذلت نیست بلکه یک راه معقول و کم هزینه برای رسیدن به عزت است، گفته بود: ما دیگر فرصت نداریم درحالی که کشورهای منطقه با شتاب در حال توسعه هستند، در بهترین حالت درجا بزنیم؛ ما می‌خواهیم در لبه فناوری جهانی حرکت کنیم و از هوش مصنوعی تا بهترین صنایع جهانی را به مردم خود ارائه کنیم، چراکه مردم ایران شایسته زندگی بهتر و جایگاه شایسته‌تری هستند و با سیاست خارجی واقع گرا و تحول آفرین در این مسیر از ظرفیت‌های انسانی، تمدنی، جغرافیایی و سیاسی کشور برای پیشبرد منافع ملی و سربلندی ایران استفاده خواهم کرد.