اجرای طرح ملی پزشک خانواده یک جراحی بزرگ در نظام سلامت کشور محسوب می‌شود و اکنون اهتمام تمام و کمال این طرح ملی به مهم‌ترین اولویت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت چهاردهم تبدیل شده است و مطابق این برنامه، یک خانواده به طور مستقیم تحت پوشش تیم پزشکی قرار می‌گیرد؛ یعنی این گروه پزشکی علاوه بر اقدامات درمانی مربوط به یک خانواده، اقدامات مربوط به بهداشت جسمی، جنسی و روانی افراد را نیز تحت نظر قرار داده و مشاوره‌هایی در این خصوص به افراد ارائه می‌دهند و در صورت نیاز به خدمات تخصصی، افراد به پزشکان متخصص ارجاع داده می‌شوند.
در این برنامه، مردم برای دریافت خدمات سلامت از یک مسیر تعریف شده و تحت نظر یک تیم مشخص اقدام می‌کنند و از حمایت‌های دولتی نیز برخوردار خواهند شد و خانواده‌هایی که تحت پوشش پزشک خانواده قرار می‌گیرند، ارجاع آنها به متخصصان بالینی هدفمند می‌شود؛ به گونه‌ای که از ارجاع‌های بیهوده به پزشکان کاسته می‌شود که خود کاهش مراجعات حضوری در کلینیک‌ها را به دنبال دارد.
مزیت این طرح آن است که هزینه‌های تشخیصی و میزان بستری‌ها به طور چشمگیری کاهش یافته و دریافت پول توسط پزشکان هم هدفمند می‌شود، از سوی دیگر بعضی از بیمه‌ها که هزینه‌های زیادی از مردم بابت ارائه خدمات درمانی می‌گرفتند با اجرای این طرح این هزینه‌های اضافی نیز کاهش می‌یابد یا حذف شود.
برخی از کارشناسان حوزه سلامت بر این باورند که در برنامه پزشک خانواده محوریت و سطح اول خدمات، پزشک است و تیم سلامت متشکل از پزشک، ماما و روانشناس مسئولیت سلامت گروه مشخصی از مردم را به عهده می‌گیرد. در این برنامه هر سه هزار ایرانی دارای یک تیم متشکل از یک پزشک و دو مراقب سلامت می‌شوند.
این برنامه با رویکرد تقویت نظام بهداشت و درمان کشور اجرایی می‌شود و از آنجایی که شبکه بهداشت و درمان یکی از موفق‌ترین برنامه‌های اجرا شده در دوران بعد از انقلاب است، در سایه این برنامه تقویت خواهد شد البته باید یادآور شد که اگر چه در سال‌های گذشته برنامه پزشک خانواده در روستاها اجرایی شد اما هدف اصلی آن است که نظام ارجاع به خوبی از سطح یک به سطوح بعدی یعنی کلینیک‌های ویژه و بیمارستان‌ها در همه شهرهای کشور گسترش یابد.